Οι μάσκες επιτέλους έπεσαν με την ανακήρυξη των υποψηφιοτήτων για τις εκλογές του Συλλόγου μας. Δεκάδες συνάδελφοι (αν δεν ξεχνώ κάποιον είναι 172 - συγχωρέστε με είναι τόσοι πολλοί) πλαισίωσαν το ψηφοδέλτιο της «μεγάλης» παράταξης της τέως ΠΑΣΚΕ, η οποία από ντροπή συστήνεται πλέον ως «Δημοκρατική Συμπαράταξη», επικροτώντας ουσιαστικά το αδιαμφισβήτητο έργο της όλα αυτά τα χρόνια ως απόλυτη πλειοψηφία, που μπορεί να συνοψιστεί στις τελευταίες κατακτήσεις της:
• Απολύσεις,
• Απώλεια του δωρόσημου,
• Ωράριο,
• Εξαθλίωση των συνθηκών εργασίας μας.
Και πόσα άλλα…
Όμως ο τεράστιος αυτός στρατός υποψηφιοτήτων δεν μας τρομάζει καθώς στηρίζεται στα πήλινα πόδια του «φόβου» και των «αγαθών» της συνδιοίκησης. Φυσικά, όπως και στην σημερινή κυβέρνηση, δεν είναι μόνοι τους. Σε αγαστή συνεργασία με την ΔΑΚΕ και τον ηγέτη της «ανεξάρτητης» παράταξης Πρώτα οι Συνάδελφοι σε ρόλο Κουβέλη επέλεξαν και συναίνεσαν να διεξαγάγουν κρίσεις εννέα μόνο ημέρες πριν τις εκλογές του Συλλόγου μας και μία μόλις ημέρα πριν την λήξη της διαβούλευσης για την αλλαγή του τρόπου επιλογής προϊσταμένων, που θα έδινε την δυνατότητα σε χιλιάδες ακόμα συναδέλφους μας, να διεκδικήσουν μία τέτοια θέση.
Το δικό μας ψηφοδέλτιο της Αδέσμευτης Ενωτικής Πρωτοβουλίας Εργαζομένων ΙΚΑ - ΕΤΑΜ είναι το μικρότερο ψηφοδέλτιο σε αριθμό με δεκατρείς συνολικά υποψηφιότητες. Είναι όμως το πλέον αποφασισμένο να δώσει την πρώτη κρίσιμη μάχη για την αλλαγή του τρόπου αντίληψης περί συνδικαλισμού στον χώρο δουλειάς μας. Αν και πολύ λιγότεροι, τα μηνύματα που παίρνουμε από τους συναδέλφους είναι πολύ ενθαρρυντικά, καθώς οι φίλοι της παράταξης μας διαρκώς πληθαίνουν, μοιάζοντας λίγο σε λειτουργία με τους κρυπτοχριστιανούς τον καιρό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σε όλους αυτούς το μόνο που μπορούμε να τους υποσχεθούμε είναι ότι θα λέμε πάντα την αλήθεια και ότι θα κάνουμε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να μην τους απογοητεύσουμε.
Κλείνοντας αυτή την προσωπική παρέμβαση, θα ήθελα να αναφερθώ σε μία από τις αγαπημένες μου κινηματογραφικές ατάκες. Εκφέρεται από τον Αλ Πατσίνο στην ταινία Άρωμα Γυναίκας, και έχει ως εξής: «Βρέθηκα σε πολλά σταυροδρόμια στην ζωή μου, πάντα ήξερα το σωστό, αλλά δεν το έκανα ποτέ, γιατί ήταν δύσκολο». Σε ένα τέτοιο σταυροδρόμι είμαστε σήμερα.Πάντα, όπως και τώρα ξέρουμε το σωστό, άσχετα αν δεν το κάνουμε για λόγους συμφέροντος.
Ήρθε η ώρα και για μας λοιπόν επιτέλους να πράξουμε το σωστό, ανεξαρτήτως προσωπικού κόστους. Να απορρίψουμε δηλαδή τον συνδικαλισμό της συνδιοίκησης και της συνδιαλλαγής και να επιλέξουμε τον δημιουργικό αγωνιστικό συνδικαλισμό, που διασφαλίζει απόλυτα την αξιοπρέπεια μας και μας κάνει να ελπίζουμε σε μελλοντικές κατακτήσεις. Οι οιωνοί που λαμβάνουμε είναι θετικοί προς αυτή την κατεύθυνση.
ΓΙΑΝΝΑΚΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου